Zupełnie się nie zgadzam z tą opinią, że tak wyglądają związki gejowskie! Zarzucasz heterykom zamykanie się w schematach, a sam je teraz tworzysz :-P Są różni ludzie (niezależnie czy hetero, czy homo), więc są różne związki (również przy obu orientacjach). Dlatego część gejów (i hetero) ma bardziej tradycyjne (staroświeckie, konserwatywne, romantyczne) podejście do związku jako relacji opartej na miłości, monogamicznej wierności i innych głębszych wartościach oraz zobowiązaniach, cementujących związek na całe życie (przynajmniej w założeniach). Inni natomiast (to chyba częściej w przypadku gejów) wolą tzw. związki otwarte, mniej zobowiązujące, a bardziej stawiające na wolność i niezależność (zwłaszcza seksualną, czyli bez monogamii), przywiązujące większą wagę do luźnego stylu życia i w zasadzie jest to bardziej układ partnerski, niż związek w ścisłym tego słowa znaczeniu (etymologicznie już samo pojęcie "związek" wskazuje na związanie, czyli dobrowolna rezygnacja ze znacznej części własnej wolności na rzecz ukochanej osoby oczywiście z pobudek uczuciowych, rezygnacja z "ja" na rzecz "my"). Jedne związki bardziej przypominają rodzinę (zwłaszcza tam, gdzie są dzieci własne lub z adopcji, czyli raczej nie w naszym kraju), inne niewiele się różnią od małżeństw hetero, choć nie formalnie (zdarzają się nawet ze stażem ponad 20-letnim), a jeszcze inne to tylko ciąg raczej nietrwałych, przelotnych "romansów" (po 2-5 lat) i niestety tych w środowisku gejowskim jest najwięcej (efekt braku dojrzałości i na starość pozostaje samotność). Podobna różnorodność jest wśród samych gejów - jedni wolą przez całe życie skakać z kwiatka na kwiatek i zadowalają się przelotnymi romansami. Inni w ogóle nie uznają żadnych relacji (najczęściej ze strachu przed ujawnieniem, albo z wygodnictwa i egoizmu) i często kręci ich tylko jednorazowy, wręcz anonimowy seks. Ale są też tacy, którzy np. z pobudek religijnych żyją w czystości (i wcale nie chodzi tu o księży). A jeszcze inni, np. z duszą romantyka, traktują seks jako coś dużo głębszego i poważniejszego, jako dopełnienie relacji uczuciowej, więc tylko w stałym związku (można by powiedzieć, że to forma "seksu tylko po ślubie" u hetero) i niestety takich jest najmniej w środowisku gejowskim. Przyjął się też powszechnie stereotyp (nawet wśród samych gejów), że gej = seks analny. A w rzeczywistości nie każdy gej preferuje tę formę seksu (podobnie jak spora część hetero lubi seks analny, choć wielu wciąż nie przyznaje się do tego, właśnie ze względu na tabu i panujące stereotypy, zwłaszcza że dla niektórych małżeństw nawet seks oralny jest nadal tematem tabu). Na dobrą sprawę homo niewiele różnią się od hetero, oczywiście poza tym, że homo muszą ukrywać swoje uczucia (właśnie nie samą orientację, bo zwłaszcza w dużych miastach, gdzie anonimowość jest dużo większa, a poziom wykształcenia i otwartości jest wyższy, coraz więcej gejów przyznaje się do swojej orientacji, lecz nadal nie można manifestować swoich uczuć publicznie, np. na ulicy, czy w parku wciąż dwóch chłopaków, a tym bardziej dojrzałych facetów, nie może trzymać się za ręce, czy pocałować się, by nie wywoływać sensacji i nie ryzykować ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, a w najlepszym wypadku wyzwisk np. od "prawdziwych Polaków" i katolików). Szczerze mówiąc, akurat tego filmu nie polecałbym oglądać z rodzicami lub dziadkami, ale np. "Modlitwy za Bobbyego" już tak, bo jest większa szansa do zastanowienia się ;)